29. Lilyanne, Petunia i... Rose.

-Losji.. plosę!
-Nje, nje oddam! To moja cekoladka!
-Lous, ja jestem młodsa! Plooooooooooooooszę!
-Eh, no dobla... jesteś lozkosna, siostrzycko.
-Wcale nje jestem! - oburzyła się czterolatka.
-Tjak, Jestes! Lily jest lozsoksna i slociutka! - zaśmiała się sześciolatka.
-Lousuniu, a mji das? - zapytała pięcioletnia Petunia.
-Nje - odrzekła.
-Cjemu!? - wykrzyknęły razem dziewczynki.
-Bo to ja jeśtem najstalsą siostlą!
-Rose, daj im po kawałku - odezwała się kobieta o brązowych oczętach i rudych włosach - nie zjesz chyba samej czekolady sama, co, córciu? - poczochrała jej blond czuprynę, spoglądając w czekoladowe oczy dziewczynki. Rosie i Peti były do siebie takie podobne... Lily trochę odstawała od sióstr. Mimo wszystko, z charakteru to Rose i Lily były prawie, że takie same.
-A wlaśnie, ze zjem! - wspięła się na blat. Stanęła na nim, poślizgnęła się, i...
...spadła na podłogę. Uderzyła głową o kant szafki...
-Rose! - zawołała matka z obawą.
-Mamusiu, co sje stalo Losji? - spytała Petunia.
-Co się stało, Suse!?
-John! Szybko, dzwoń do szpitala! Rose... Ona...
-Halo?...
-Mamo? Cjemu Lous sie nje odsyfa? - zapytała Lily.
-...numer 4.
  Przyjechała karetka, która zabrała sześciolatkę do szpitala. Rodzina, oczywiście, pojechała z nią.
Suzanne Evans przygryzała nerwowo paznokcie, siedząc na twardej ławce w poczekalni. Spojrzała na kwiaty postawione przy oknie, i uznała, że ktoś, kto urządzał to pomieszczenie, musi mieć naprawdę chory gust, bowiem na parapecie stał bukiet chryzantem. Nie wiedział, że zazwyczaj kładzie się je na grobach!? Przygnębiło ją to jeszcze bardziej. Znowu zaczęła wpatrywać się w drzwi sali, w której właśnie operowano jej najstarszą córkę. Nagle te otworzyły się, a w nich stanął lekarz z obojętnym wyrazem twarzy. Podszedł do niej i Johna.
-Przykro mi, ale niestety nie udało nam się uratować państwa có...
-I mówi mi to pan z takim spokojem!? - wrzasnęła z furią, a wszyscy obecni w pomieszczeniu zwrócili spojrzenia w jej stronę. - przecież umarł człowiek, umarło dziecko! Miała ledwo sześć lat! A pan mówi, jakby chodziło o pogodę! Czy na prawdę pan nie rozumie, jak nam jest teraz ciężko!?
-Oczywiście, że rozumiem - odparł chłodno lekarz - staraliśmy się zrobić wszystko, co w naszej mocy...
-To chociaż dajcie mi ją zobaczyć.
Mężczyzna zawahał się, jednak widząc jej spojrzenie, w którym złowrogie ogniki paliły się niemiłosiernie, zaprowadził ją w głąb pomieszczenia.
-Mamusiu? - zaczęła Petunia, zanim jeszcze weszli do środka. Brązowooka spojrzała na nią pytająco.
-Co sje dzieje z Lousji?
-Twoja siostrzyczka poszła do nieba, skarbie.
Po chwili ciszy, Lily odezwała się:
-Czyli umarła? - rudowłosa sama siebie zaskoczyła, że wypowiedziała to zdanie poprawnie, na dodatek wiedząc, co znaczy.
Jej matka ledwo zauważalnie kiwnęła głową.